پایگاه تحلیلی خبری شعار سال

ارومیه مرکز استان آذربایجان غربی محل سکونت هم‌وطنان آذری و کرد و مسیحی آشوری و ارمنی و مسلمان شیعه و سنی و حتی گروهی از هم‌وطنان یارسان است. ارومیه تنها شهر بزرگ ایران نیست که در آن گروه‌های متنوعی از هم‌وطنان با ادیان و مذاهب و گونه‌های زبانی متنوع زندگی می‌کنند، در دیگر شهرهای بزرگ کشور چنین تجربه‌ای به درجاتی متفاوت وجود دارد.بی‌توجهی استاندار و سایر مسئولان استان و فراتر از آن سکوت عجیب وزارت کشور موجب شده هرازگاهی موضوع به نارضایتی در سطح شورا و در برابر دیدگان حاضران و از جمله اصحاب رسانه منجر شود. در تازه‌ترین اتفاقات دراین‌باره یکی از نمایندگان شورای شهر ارومیه به‌صورت عمومی اعلام کرده «اگر جلسات شورای شهر ارومیه به زبان فارسی برگزار نشود وی نیز به زبان مادری خود در جلسات سخن خواهد گفت و باید مترجم برای وی به شورای شهر آورده شود». سوال اینجاست که از دیدگاه متولیان امر،ایجاد امنیت امری مشارکتی و فرآیندی است یا دفعی و زورکی؟ اگر معتقد باشیم که تامین و ایجاد امنیت امری مشارکتی و زمان بر و فرآیندی است، آیا حساسیت و مهارت لازم در مدیران ارشد مرتبط با موضوع در سطح استان و وزارت کشور وجود دارد؟

سیّد جواد طباطبایی (۲۳ آذر ۱۳۲۴ – ۹ اسفند ۱۴۰۱) استاد دانشگاه و پژوهشگر ایرانیِ فلسفه، تاریخ، حقوق و سیاست ،عضو پیشین هیئت علمی و معاون پژوهشی دانشکدهٔ حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران و مدیرِ گروه فلسفهٔ مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی بود.در اندک زمانی بعد از تدریس در دانشکاه، نزد دانشجویان دانشگاه تبریز محبوبیت فراوانی به دست آورد و کلاس‌های درس وی با دانشجویان رشته‌های گوناگون پر می‌شد. محبوبیت طباطبایی به اندازه‌ای رسیده بود که دانشجویان نام او را به عنوان یکی از استادان محبوب به دیوار دانشگاه زده بودند و به دیگر استادان دانشگاه هشدار می‌دادند که سطح خودشان را به اندازهٔ وی برسانند. به گفته حسن منصور، از استادان وقت دانشگاه تبریز، جلسه تأیید علمی طباطبایی برای استخدام به عنوان هیئت علمی، به دلیل نبود افرادی در اندازهٔ علمی طباطبایی، به شکل صوری برگزار و تأیید شد. اما در جریان استخدام رسمی، سنگ‌اندازی‌هایی انجام گرفت و در نهایت با وقوع انقلاب فرهنگی، استخدام او منتفی شد.با بازگشت به پاریس و ملاحظهٔ وقایع انقلاب، او دیدگاه‌هایی را که اشاره به سرقت انقلاب می‌کنند یا عوامل خارجی را دلیل انقلاب می‌دانند، سطحی دانسته و شناخت انقلابیون ایران از آزادی و دموکراسی را «بدوی و ابتدایی» می‌خوانْد. او بر آن بود که انقلاب ایران نمی‌توانست در جهت «تأسیس آزادی» باشد و آن را شکست مشروطه می‌دانست و در نتیجه، ناکامی پروژهٔ تجدد در ایران قلمداد کرد. از نظر وی: «میدان مبارزه برای حصول آزادی و استقرار نهادهای دمکراتیک، یک‌سره دراختیار روشن‌فکران آشفته‌ذهن و توده‌های متوهم قرار گرفت».طباطبایی عضوِ انجمن حکمت و فلسفه می‌شود، ولی در سال ۱۳۶۷ از آنجا اخراج می‌گردد. اخراج دوّمش از دانشکدهٔ اقتصاد و علوم سیاسی دانشگاه شهید بهشتی بود که، به گفتهٔ خودش، به «تحریک چند استاد سخت متوسط الاحوال» بود. او سپس به عضویت هیئت علمی دانشگاه تهران درآمد و معاون پژوهشی دانشکدهٔ حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران شد. در همان زمان سردبیری نشریهٔ همین دانشکده را به عهده گرفت. او مدتی ممنوع از تدریس و سپس در سال ۱۳۷۴ اخراج شد.اگرچه خودش نمی‌دانست تحت چه عنوانی اخراج شده اما یکی از مسئولان به او می‌گوید که گفته شده طباطبایی لیبرال، لاییک، و ملی‌گرا است و از او می‌خواهد که اعتراضی به این اخراج بکند تا آن را بررسی کنند. در مقابل، طباطبایی می‌گوید که «من همانی هستم که هستم. واقعاً نه می‌دانند لیبرال چیست، نه ملی‌گرا و نه لاییک.پس از اخراج از دانشگاه تهران، طباطبایی به کار پژوهشی خود در مراکز دیگر ادامه داد و با امکاناتی که در پژوهشکده‌های فرانسه، آلمان و آمریکا فراهم آمد پژوهشی دربارهٔ تاریخ اندیشه در ایران را دنبال کرد. در فرانسه عضو مرکز ملی پژوهش‌های علمی فرانسه شد. در این کشور، با عضویت در هیئت علمی دایرةالمعارف فرانسه، برخی از مدخل‌های آن را تدوین کرد. او از سال ۱۳۸۸ تا ۱۳۹۵ در مؤسسهٔ مطالعات سیاسی-اقتصادی پرسش به تدریس فلسفه پرداخت. به‌مرور، به‌ویژه در دههٔ نود، تأکید او بر «امر ملی» بیشتر شد. او مدّتی نیز عضو هیئت علمی دائرةالمعارف بزرگ اسلامی بود.جواد طباطبایی برگزیدهٔ جشنوارهٔ فارابی سال ۱۳۹۶ شد و از رئیس‌جمهور ایران لوح تقدیر گرفت.طباطبایی که از سال ۱۳۹۷ برای درمان سرطان در آمریکا زندگی می‌کرد در شامگاه سه‌شنبه ۹ اسفند ۱۴۰۱ در بیمارستان هوگ ارواین ایالت کالیفرنیا روی در نقاب خاک کشید.

بهترین سن برای شروع زبان‌دوم زمانی است که زبان اول یعنی زبان مادری کامل شود، بنابراین اگر بخواهیم محدوده سنی برای این فعالیت مشخص کنیم، باید بگوییم که ۴سالگی سن مناسبی است اما در تمام آموزش‌ها پدر و مادر باید آگاه باشند که زبان مادری نسبت به زبان‌های دیگر ارجحیت دارد. تبعات شروع آموزش زودهنگام زبان دوم کم نیست. چنین روندی باعث تداخل زبانی و تأخیر در تکلم کودکان می‌شود؛ همچنین کودکان تحت فشار و استرس قرار می‌گیرند. براساس تجربه‌ای که در مراجعه بیمارها داشته‌ام، باید بگویم کودکانی که تحت آموزش زبان‌دوم قرار گرفته‌اند، با مشکلات گفتاری و علائمی مثل کم‌بودن خزانه واژگان، کوتاه‌بودن جملات، مشکلات توجه و تمرکز به کلینیک‌های گفتار درمانی مراجعه می‌کنند.

پایگاه خبری رصد روز مدعی است که بررسی های صورت گرفته توسط ان پایگاه خبری نشان می دهد که سعید شیرازدی مدیرعامل گروه مالی بانک مسکن با دارا بودن 21 درصد از سهام شرکت سبدگردانی تصمیم نگار ارزش آفرینان ، به صورت ویژه با محدودیت قانونی برای ادامه مدیریت در گروه مالی بانک مسکن روبروست. ورای تائید یا رد این گزارش و نظر به اهمیت موضوع ، منتظر دریافت توضیحات بانک مسکن یا گروه سرمایه گذاری برای تنویر افکار عمومی هستیم.

کورش صفوی درباره نظریه زبانشناسی چامسکی می‌گوید: این نظریه مختص زبان انگلیسی است. حتی -بین خودمان بماند- برای انگلیسی هم خوب جواب نمی‌دهد و کارساز نیست وای به حال این‌که بخواهد در زبان فارسی مطرح شود! اعتقاد من این است و من به این‌ها می‌گویم «نظریه آبرو ریز».

عبدالکریم تاراس چرنیکو پژوهشگر تازه‌مسلمان روس گفت: در ترجمه قرآن کریم و نهج‌البلاغه تلاش کرده‌ام تا با سنجش آیات و عبارات نزدیک‌ترین معادل از آن را به زبان روسی ارائه دهم. با این حال گاه چندین واژه عربی در روسی یک معنا دارند و گاه نیز یک واژه عربی قرآنی در زبان روسی معانی مختلفی دارد.

علی نیکزاد نایب رئیس مجلس در پاسخ به اخطار نماینده خدابنده درباره لزوم واکنش مسئولان وزارت امور خارجه به اظهارات رئیس جمهور آذربایجان بیان کرد: نوه نمی‌تواند منکر پدربزرگ شود، بنابراین اظهارات رئیس‌جمهور آذربایجان مبنایی ندارد.

کم توجهی جمهوری اسلامی ایران به کشور‌های همسایه و فعالیت‌های گسترده فرهنگی، سیاسی و امنیتی کشور‌هایی همچون ترکیه و رژیم صهیونیستی باعث شده تا در کتب درسی جمهوری آذربایجان شاهد انتشار مطالب ضدایرانی بی پایه و اساس باشیم. در روز‌های اخیر مجددا حمله رسانه‌های باکو به وحدت و تمامیت ارضی ایران افزایش یافته، اما این حملات ریشه در چه تحولات و رخداد‌هایی دارد؟ یکی از این رویداد‌ها تربیت نسلی است که به علت شیوه آموزش در جمهوری آذربایجان و مطالعه کتب درسی حاوی مطالب غلط و مغشوش ذهنیت نادرستی نسبت به میهن اجدادی خود ایران پیدا کرده است. تحریف واقعیات مسلم تاریخی، تلاش برای تحریک قومیتی در ایران، مصادره مفاخر و آثار ادبی ایران زمین، انتقال مفاهیم نژادپرستانه، ضدایرانی، ضدارمنی و ... تنها بخشی از محتوای کتب درسی تالیف شده در باکو برای تربیت نسلی تازه در جمهوری آذربایجان است که از سنین کودکی با این تصور بزرگ می‌شود که ایران و ارمنستان بزرگترین دشمنان آن هستند و نابودی و مقابله با آن‌ها با هر روشی مجاز است.

فقط پنج دقیقه حضور در پارکینگ بزرگ جلوی محوطه کافی است تا با شمار درخور توجهی از مردانی با سر‌های باندپیچی‌شده و زنانی با بینی‌های گچ‌گرفته مواجه شوید. پارکینگی که ماشین‌های مدل‌بالا یکی پس از دیگری در آن توقف می‌کنند و افرادی که از آن‌ها پیاده می‌شوند، با زبان عربی با هم سخن می‌گویند. در اینجا احساس می‌کنید در ایران نیستید و در یکی از کشور‌های عرب‌زبان ایستاده‌اید.

‌ «چراغ من در این خانه می‌سوزد!»؛ این یکی از گفته‌های نغز و دلنشین احمد شاملو است که زبانزد عام و خاص شده است. در اینجا خانه همان وطن و وطنِ شاملو همان زبان است. هوشنگ گلشیری و رضا براهنی و بسیاری از روشنفکران از این قاعده پیروی کرده‌اند.

در کتاب‌ها و مقالات و سخنرانی‌ها، از تاریخ علم در دوره اسلامی و ایرانی سخن زیاد گفته می‌شود؛ اما هدف از این مباحث، شناخت تاریخ علم در آن دوران نیست. هدف صرفا افتخار کردن و خود را بزرگ جلوه دادن است. در مجموع، هدف از چنین بازخوانی‌هایی یا افتخار کردن است و یا اینکه بگویند در نهایت این دین بود که منجر به افول علم در جامعه‌ی ما شد!

امروزه نسل معلمان پویا، جسور، قلم به دست، صاحب اندیشه و البته دست اندرکار حوزه رسانه و خبر رو به انقراض بوده و بسیاری از فرهیختگان فرهنگی کنج عزلت اختیار کرده و در زندگی شخصی خویش غوطه‌ورند»

کارگر نیا گفت: با توجه به‌عدم قانع شدن اعضای شورا از پاسخ‌های شهردار رشت، با هشت امضای موافق طرح استیضاح شهردار رشت اعلام وصول شد و شهردار رشت باید در جلسه فوق العاده روز یکشنبه هفته آینده شورا به منظور پاسخگویی در صحن شورا حضور پیدا کند.

یک جامعه‌شناس با بیان اینکه حسن و دوام جامعه ایرانی به تکثر زبانی آن است، گفت: کج فهمی و سیاسی دیدن آموزش زبان مادری باعث شده که به زبان مادری اولویت ندهند.

کمیل فتاحی گفت: از جمله شبهاتی که تا سال‌ها درباره‌ی "زبان گیلکی" میان برخی اهالی فرهنگ کشور مطرح بود، اینکه گا‌ها شنیده می‌شد برخی "زبان گیلکی" را لهجه می‌دانستند، نه "زبان"!

رئیس فرهنگستان زبان و ادب فارسی گفت: خوشبختانه دوستداران زبان فارسی با دفاع هم از زبان فارسی و هم زبان‌های مادری اقوام مختلف مردم ایران، اجازه ندادند حمله به زبان فارسی به یک فتنه مبدل شود.

علیرضا حسن‌زاده می‌گوید «هشتگ منوفارسی» می‌خواهد با سوءاستفاده از مشکلات اقتصادی و شکاف طبقاتی، شکاف فرهنگی را که در میان اقوام ایرانی وجود ندارد، به‌وجود بیاورد. نگار داوری اردکانی نیز با تاکید بر حفظ زبان‌های مادری در کنار زبان ملی آن‌ها را سرمایه‌های ملی توصیف می‌کند. همچنین فاطمه عظیمی‌فرد چندزبانگی را ویژگی برجسته کشور می‌داند و تضادی میان زبان فارسی به‌عنوان زبان ملی و زبان‌های محلی و قومی قائل نمی‌شود.

کافی است سری به واحد‌های فنی و تخصصی در خودروساز‌ها بزنید. دو دسته پرسنل می‌بینید؛ دسته اول آن‌هایی که سواد و دانش و شایستگی ندارند. تا دل‌تان بخواهد افرادی را می‌بینید که رشته بی‌ربطی خوانده‌اند و حالا مثلا کارشناس یا رئیس یا مدیر قسمتی تخصصی هستند. خیلی از آن‌هایی که در واحد‌های فنی و تخصصی مهندسی نشسته‌اند و قرار است در فرآیند طراحی یا نظارت ایفای نقش کنند، تفاوتی با آن‌هایی که مثلا در ارتباطات نشسته‌اند، ندارند.

مرور تاریخ نشان می‌دهد آن‌چه که اخیرا به عنوان تقابل زبان فارسی با دیگر زبان‌ها از سوی برخی رسانه‌های خارجی دنبال می‌شود، ارتباطی با مسائل زبان‌شناسی و علمی ندارد و بیشتر یک عقده گشایی علیه تمامیت سرزمینی و فرهنگی ایران است.

زبان فارسی، زبانی بوده که برای قرن‌ها زبان رسمی و دیوانی حاکمان گوناگونی در جغرافیای پهناور منطقه بوده است. جالب آن‌که عمدۀ این حاکمان نیز زبان مادری ‌شان، زبانی غیر از فارسی بوده است. حتی زبان ادبی و دیوانی امپراتوری عثمانی که دشمن خونی ایران و ایرانیان بودند نیز برای چندین قرن زبان فارسی بود! پس چنین زبانی که قرن‌ها زبان امپراتوری‌داری یا به تعبیری دیگر زبان بین‌المللی بوده، این پتانسیل را دارد که باز هم به زبان بین‌المللی تبدیل شود و جای زبان انگلیسی را بگیرد و تهدیدی برای استیلای تمدن غربیِ آنگلوساکسونی باشد. عُقَلای انگلیسی‌زبان به این نگاه نمی‌کنند که، چون امروز کشور/کشور‌های متولیِ زبان فارسی، از قافلۀ توسعه عقب مانده‌اند، فردا نیز وضعیت به همین شکل خواهد ماند و جایگزینی برای فرهنگ مسلط آن‌ها پیدا نخواهد شد.